Reflectie
Hoe meer ik me verdiep in het onderwerp van mijn actieonderzoek hoe meer het me intrigeert en inspireert.
Ik ben me bewust van de relativiteit van dit onderzoek. Tegelijkertijd ben ik heel tevreden om vast te stellen dat ik met de introductieles en het plannings- en reflectiedocument een wezenlijk verschil kan maken voor bepaalde leerlingen.
Dat het misschien voor sommige leerlingen de eerste stappen zullen zijn richting een levenslange zelfregulerende houding. Dat het misschien voor sommige leerlingen de broodnodige houvast kan betekenen om zich staande te houden in het overweldigende eerste jaar van het secundair onderwijs. Of dat het misschien bij die ene nonchalante leerling de trigger kan zijn om iets bewuster met schooltaken bezig te zijn.
Uit de feedback van de experten, Dries en Sylvie, neem ik vooral de bedenking mee dat zelfregulatie stimuleren bij leerlingen een never ending story is en dat het ook een taak is die niet bij één leerkracht ligt, maar bij het volledige schoolteam. Voor mezelf is en blijft het een belangrijk aandachtspunt in mijn lessen om zoveel mogelijk aandacht te besteden aan het versterken van het zelfregulerend vermogen van de leerlingen. Door waar mogelijk studietips te geven, door waar mogelijk mijn eigen zelfregulerend gedrag te benoemen, door planningen te laten maken en te controleren, maar vooral ook door leerlingen de kans te geven om hier zelf mee aan de slag te gaan.
De introductieles en het plannings- en reflectiedocument zijn voorlopig voldoende uitgewerkt. Wat ik nog wel als een waardevolle aanvulling zie, is een vervolg creëren op dit uitgebreide document. Ik denk bijvoorbeeld aan een fiche met valkuilen voor elke leerling, waar ze steeds weer op terug kunnen vallen.
Mijn opdracht is dus nog lang niet ten einde.